چکیده:
امام حسن (ع) یگانه عصر خویش در شجاعت، حلم، علم و تقوا بود. آن بزرگوار در پی رحلت پدر والامقامش علی بن ابیطالب (ع) عهدهدار امامت شد و در فاصله ۱۰ سال، موفق به تربیت شاگردان فراوانی گشت. از ایشان روایاتی در موضوعات مختلف بجا مانده، بخصوص در اندرز و مواعظ بهطوریکه جوامع حدیث شیعه، بهرههای فراوانی از آنها بردهاند. پایاننامه حاضر، کوششی است تا به زوایای گوناگون زندگی آن امام همام بپردازد و در پرتو آن تصویری شفاف از جایگاه امام حسن مجتبی (ع) در حدیث شیعه ارائه دهد و در این پایاننامه به مواردی همچون تاریخ زندگی امام حسن (ع)، اوضاع سیاسی، اجتماعی و فرهنگی دوران امام حسن (ع)، گوشههایی از فعالیتهای امام، بهرههای شیعه از حدیث امام پرداخته شده است.
مقالات مرتبط:
جایگاه امام حسن مجتبی (ع) در حدیث شیعه، فاطمه اصلانی منفرد، رشد آموزش معارف اسلامی، تابستان 1386، شماره 65، (10 صفحه، از 4 تا 13)