چکیده:
اخلاق، مجموعهی هماهنگ ویژگیها و اصول تبدیلکنندهی شخصیت آدمی رو به نقطههای برتر زندگی در دو عرصهی هویت فردی و هویت اجتماعی است. هر یک از مکتبهای هدایت به رشد و بهطور خاص مکتب انبیایی ـ قرآنی هدایت به رشد، همراه با آموزههای هستیشناختی، انسانشناختی، روشها و راهکارهای راهبری به رشد، یک مکتب اخلاقی خود ویژه نیز دارد. یک مکتب جامعنگر اخلاق یا نظام جامع اخلاقی دارای ساختار زیر است: 1. مبانی نظری؛ 2. الگوی مطلوب اخلاقی؛ 3. الگوی اخلاق کاربردی _ توسعهای. نظام جامع اخلاق قرآن کریم میتواند در این الگو، دریافته و تفسیر شود. در نظام اخلاقی اسلام، آدمی با ترکیب شناختها و بینشها و احساسات و گرایشهای ایمانی خویش و عمل به اقدام فردی و اجتماعی؛ کاستیها و بدیهای خویش را تبدیل به خوبی نموده و کرامتها و خوبیهای خویش را تکثیر میکند و خود، راهبر خویش به نقطه بلوغ وجودی میشود. نظر به اینکه اهلبیت (ع) بهعنوان ثقل اصغر در طول قرآن کریم و مفسر تعالیم آن بودهاند، آموزههای اصیل امام سجاد (ع) در دعای مکارم الاخلاق میتواند یک منبع تفسیری ارزشمند در دریافت مکتب اخلاقی قرآن باشد. نگارنده در این پایاننامه میکوشد از منظر تحلیل مکتب اخلاقی امام سجاد (ع) در دعای مکارم الأخلاق، به برداشت مکتب اخلاقی قرآن بپردازد.
کلیدواژهها: اخلاق، نظریه اخلاقی، تجربه اخلاقی، دعای مکارمالأخلاق، مبانی نظری اخلاق، الگوی مطلوب اخلاقی، الگوی کاربردی _ توسعهای اخلاق.