چکیده:
سحر یکی از موضوعات فقهی است که آیات، روایات و اقوال، معتنابهی را به خود اختصـاص داده و حقیقت شرعیه ندارد. در تعیین و تحدید معنای شرعی واژه سحر به دلیل گستردگی دامنه و کاربرد متعدد آن، عرف و کلمات لغویین نمیتوانند به تنهایی راه گشا باشند. قطعیالصدور بودن قرآن کریم که به زمان بهرهبرداری از سحر نزدیکتر است؛ همراه با دلالت قطعی اخبار صحیحه یا متواتره معصومین (ع)، از طریق تفسیر و استنباطی که فقهای سلف «ره» در این زمینه داشتهاند؛ میتواند در موضوع شناسی سحر راهگشا باشد. حرمت سحر با توجه به تظافر یا تواتر نصوص یکی از ضروریات دین است که منکر آن از جمله کافران و مرتدین خواهد بود. مبنا و ملاک حرمت سحر با توجه به ادله، ممکن است: نفس سحر، کفر و ارتداد، اضرار، اضلال و سلب امنیت یا وجود مفسده و ...، باشد. علاوه بر بررسی آیات، اخبار و اقوال که در فهم موضوع کمک شایانی میکنند؛ لازم است بدانیم آیا احکام سحر مختص به سحر است یا سایر علوم غریبه هم در حکم سحر هستند؟ آیا کاربرد سحر در عهد عتیق با سحر در عصر جدید متفاوت است؟ آیا احکام حرمت بهکارگیری، تعلیم و تعلم، نگهداری متون مربوط به سحر و ... بر همه مصادیق آن بار میشود؟ کاربرد سحر در هنر که برای سرگرمی و جلب مخاطب است داخل در حکم حرمت سحر نیست. پس از بررسی ملاک حرمت سحر، آیات، روایات و اقوال علما و دانشمندان بیان میگردد، در نهایت احکام و حدود مربوط به سحر ذکر میشود.
فصول پایاننامه:
این تحقیق در چهار فصل ارائه شده است:
فصل اول: «کلیات»
* تعریف سحر
* اقسام سحر
* ملاک حرمت سحر
فصل دوم: «منابع فقهی و حقوقی سحر»
* قرآن کریم
* سنت (اخبار و روایات)
* اجماع
* قوانین موضوعه
* عرف
فصل سوم: «احکام سحر»
* کسب با سحر
* آموزش و یادگیری سحر
* حد ساحر
* دفع سحر با سحر
فصل چهارم: «ملحقات»
* تحول تاریخی سحر
* انواع اعمال جادوگری
* ساحرهها
* سحر در ادبیات داستانی
* سینما پردهی جادویی
نتیجهگیری و پیشنهاد.