چکیده:
حق و مشتقاتش 287 بار در قرآن کریم به کار رفته‌اند، حق در لغت به معنای ثبوت و مطابقت با واقع می‌باشد و علوم مختلف، متناسب با موضوعاتشان معانی مختلفی از آن ارائه داده‌اند، مثلاً در عرفان، حق به خداوند اطلاق می‌شود و در فلسفه، گاهی به معنی صادق و زمانی به معنی امر واقعی به کار می‌رود. بر اساس این پایان‌نامه در قرآن کریم حق به هفت معنا به کار رفته است که عبارتند از: حق در برابر باطل با مصادیق (خداوند، قرآن، اسلام، توحید و غیره)، ثابت و محقق، راست و درست، شایسته و سزاوار، نصیب، دَین و ارتکاب. در منطبق ساختن آیات با این معانی از تفاسیر معتبر شیعه و سنی و همچنین کتب وجوه قرآن بهره گرفته و اختلاف نظرها را با مراجعه به تفاسیر معتبر نمایان ساخته‌ایم و با توجه به اقتضای سیاق، وجه برتر را مشخص نموده‌ایم.
 کلیدواژه‌ها:قرآن، علوم قرآنی، حق، وجوه قرآن، وجوه معنایی.
فصول پایان‌نامه:
این تحقیق در سه فصل ارائه شده است:
فصل اول: «کلیات و مفاهیم»
فصل دوم: «وجوه معنایی حق در قرآن کریم»
فصل سوم: «پیوست‌ها»
جمع‌بندی و نتیجه‌گیری.

نوشتن دیدگاه