چكیده:
تاكنون گرچه قدمهای ارزشمندی در راستای میراث گرانقدر امام حسین (ع) در عرصههای مختلف از جمله تفسیر آن حضرت برداشته شده، اما به نظر میرسد حق مطلب انجام نگرفته و آنچه كه شایسته آن حضرت باشد، در عرصه قرآنپژوهی صورت نپذیرفته است. هدفی كه از این پایاننامه دنبال میشود، بیان این نكته است كه روش تفسیری امام حسین (ع) روشی جامع محسوب میشود و آن حضرت از مناهج مختلف تفسیری چون شیوه عقلی، قرآن به قرآن و ... بهره جسته است. مجموعهای كه ملاحظه میشود سیری گامبهگام در راستای همین هدف بوده است. در فصل اول این مجموعه تفسیر در عصر امام حسین (ع) مورد بررسی قرارگرفته است؛ در فصل دوم مروری به آراء تفسیری آن حضرت و دستهبندی روایات آن حضرت آمده است؛ فصل سوم به مبانی تفسیری میپردازد؛ و در فصل چهارم روشها و سبكهای تفسیری مورد مطالعه قرارگرفته است. در پایان این مجموعه به بازتاب روش تفسیری امام حسین (ع) در تفاسیر معاصر پرداختهایم و در نهایت نگارنده با استعانت از شواهد روایی و نیز بر گرفتههایی از اندیشه مفسران مختلف به این نتیجه رسیده است كه روش تفسیری امام حسین (ع) منحصر در روش خاصی نیست.
کلیدواژهها:قرآن، مبانی تفسیر، روش تفسیر، امام حسین (ع).
فصول پایاننامه:
این پایاننامه در پنج فصل نگارش شده است
فصل اول: «ویژگی تفسیر در عصر امام حسین (ع)»
* بخش اول: شاخصه ها وويژگی های تفسیری عصرامام حسین
* بخش دوم: مقام ودانش تفسیری امام حسین (ع)
فصل دوم: «مروری بر آرا تفسیری امام حسین»
* بخش اول: مروری بر روایات تفسیری امام حسین (ع)
* بخش دوم: مروری بر مستندات امام حسین (ع)
فصل سوم: «مبانی تفسیر از دیدگاه امام حسین (ع)»
* بخش اول: مبانی قرآن شناختی
* بخش دوم: مبانی کلامی
فصل چهارم: «اصول، روش و سبکهای تفسیری»
* بخش اول گونههای روشهای تفسیر
* بخش دوم: معنایابی مفردات در تفسیر
* بخش سوم: شیوههای تحلیل مفاهیم در تفسیر امام حسین (ع)
فصل پنجم: «بازتاب روش تفسیری امام حسین (ع) در تفاسیر معاصر»
* بخش اول: تحلیلی از میزان توجه به روش تفسیری امام حسین (ع) در تفاسیر معاصر.