چکیده:
قرآن کریم در آیهی 105 سورهی هود انسانها را به دو گروه سعید و شقی تقسیم میکند. «شقاوت عبارت است از محرومیت و نداشتن خیر». اسوه نیز به معنی الگو، مقتدا و سرمشق و ... میباشد، اما تأسی به معنی پیروی کردن از اعمال و رفتار دیگران میباشد. یادآوری میشود که یکی از شیوههای تربیتی قرآن، شیوهی الگودهی است و با توجه به سهولت در دسترس بودن الگوها در برابر دیدگان مردم، بهتر است به معرفی چهرههای شقاوت اهمیت ویژهای داده شود. یکی از هدفهای قرآن از بیان داستانهای زندگی افراد، بیان شیوههای زشت رفتاری آنها و روش الگویی آنها است تا افراد پند گیرند. در این پژوهش ضمن پرداختن به عوامل شقاوت از قبیل: تکذیب آیات خدا، هواپرستی، حرص، طمع و .... به اقسام شقاوتمندان و مصادیق شقاوتمندان مانند ابلیس، قابیل، پسر نوح، اصحاب فیل، قوم عاد و ... پرداختهشده است.
چهره ی شقاوت در قرآن کریم
- نویسنده مقاله: کریم علی محمدی، فاطمه بابایی
- منتشر شده در: سراج منیر (دانشگاه علامه طباطبایی)
- رتبه مقاله: علمی- ترویجی
- سال،شماره: زمستان 1390 ، سال دوم، شماره 5 (28 صفحه - از 155 تا 182)
- نوشته شده توسط کریم علی محمدی، فاطمه بابایی
- دسته: مقالات