چکیده:

 یونس بن عبدالرحمن (ره) از راویان شاخص شیعه، در دوره امام صادق (ع)، امام کاظم (ع) و امام رضا (ع) است. جلالتِ مقام نزد امامان، گستره‌ی دانش دینی، ژرفای فهم، دلدادگی به اهل‌بیت (ع)، استواری بر امامت، از شمار اصحاب اجماع امامیه، مکتوبات حدیثی متنوع از جمله خصائص شخصیتی وی به شمار می‌آید. در منابع رجالی و تراجم نگاری، اثری با عنوان «تفسیر القرآن» در کارنامه وی گزارش شده است. این کتاب هرچند تا قرن پنجم هجری نزد محدثان شیعه شناخته شده بوده است لکن به‌مرور نسخه آن مفقود شد و امروزه آگاهی‌هایی از اصل آن در اختیار نیست. این پژوهش فرضیه امکان بازیابی این تفسیر روایی را با بهره‌گیری از شیوه‌های جدید بازیابی میراث مفقود به بوته سنجش سپرده است. نتایج پژوهش ضمن تأیید اصالت این تفسیر در قرن سوم هجری، بازیابی آن را ممکن و عملی دانسته و اعتباری شایسته برای روایات آن به اثبات رسانده است.

نوشتن دیدگاه