چکیده:

 امید به زندگی اصطلاحی نوظهور و یک شاخص آماری است که نشانگر متوسط طول عمر افراد در یک جامعه است. این شاخص بیان می‌کند که هر عضو یک جامعه، چند سال می‌تواند توقع طول عمر داشته باشد با توجه به اهمیت این شاخص، دانشمندان رشته‌های علوم تربیتی و روانشناسی کوشیده‌اند تا عوامل مؤثر در امید به زندگی را موردبررسی و تحلیل قرار دهند. از سوی دیگر عطف توجه همگانی به این اصطلاح و جایگاه آن در ادبیات جهانی، بازخوانی این مباحث را برای محققان اسلامی نیز ضروری نموده است. روشن است به سبب نوظهور بودن این اصطلاح نمی‌توان انتظار داشت تا این موضوع به‌صورت مستقیم و صریح در آیات و روایات ذکر شده باشد اما بی‌تردید میان متون اصیل دینی اشارات و نکات فراوانی می‌توان یافت که معطوف به این موضوع خطیر می‌باشد.

نوشتن دیدگاه