چکیده
امامان شیعه، بهعنوان جانشینان رسول خدا(ص) که از مقام عصمت نیز برخوردارند، اگرچه غیر از دورهای کوتاه از منصب خلافت بهدور بودهاند، اما در باب حکومت و سیاست نظرات و اندیشه هایی دارند؛ این اندیشه را میتوان در سیره و عمل سیاسی آن بزرگواران مشاهده و استنباط کرد. امام حسین(ع) بهعنوان شخصیتی که در تاریخ اسلام جریان ویژهای برپا کرده است، جایگاه ویژهای در این میان دارد. مقالهی حاضر در راستای دستیابی به افکار و رفتار سیاسی آن حضرت، سخنان و سیرهی ایشان را مطالعه کرده و آرای آن امام همام را در قالب نگاه به: حکومت، جامعه، اصلاحگری، قیام، جنگ و کرامت انسانی استنباط نموده و نتیجه گرفته است که امام حسین(ع) بر اساس منظومهی فکری متکی بر کتاب و سنت و اصل "لو لا حضور الحاضر و قیام الحجة بوجود الناصر" عمل نموده است.
کلیدواژهها: امام حسین(ع) ، افکار سیاسی ، رفتار سیاسی ، قیام ، کربلا