چکیده:
پژوهش حاضر پيرامون يكي از مسائل حوزهي علوم سياسي؛ به نام آسيب هاي اخلاقي قدرت سياسي است كه مانع تداوم و حركت بالنده حاكميت سياسي ميباشد. برآنيم كه اين مساله را از نگاه امام علي(ع) در نهج البلاغه؛ شخصي كه خود در راس قدرت سياسي حضور داشته و از نزديك آسيبها را شناسايي نموده است مورد بررسي قرار دهيم. نتيجه اينكه از نگاه اسلام بين «سياست» و «اخلاق» ارتباطي تنگاتنگي وجود دارد تا جايي كه اصلاح اخلاقي را غايت سياست دانستهاند. و آسيبهاي اخلاقي موجب «كاهش كارايي و تزلزل قدرت سياسي»، «عدم مشروعيت حاكميت» و «زمينه ي تغيير سريع در وفاداري مردم به حكومت» ميباشد.
کليدواژگان: قدرت؛ سياست؛ آسيب ها؛ اخلاق؛ امام علي(ع) و نهج البلاغه
